«Η Κρήτη δεν είναι είδηση στιγμής. Είναι Ιστορία αιώνων και η Τιμή της είναι Αδιαπραγμάτευτη» αναφέρει ο δήμαρχος Αποκορώνου Χαράλαμπος Κουκιανάκης στον απόηχο του αιματοκυλίσματος στα Βορίζια. Όπως τονίζει δεν είναι αυτή η Κρήτη αλλά «βλέπουμε μεμονωμένα περιστατικά – που βεβαίως καταδικάζονται και μας πληγώνουν όλους – να διογκώνονται, να παρουσιάζονται ως δήθεν χαρακτηριστικό ενός ολόκληρου λαού. Για την τέρψη της τηλεθέασης».
Αυτές τις μέρες βρίσκομαι στη λεβεντογέννα Μακεδονία, σε τόπους ποτισμένους με αίμα και θυσία, για να αποτίσω φόρο τιμής στους Κρητικούς που άφησαν τις οικογένειες, τα χωράφια και τα σπιτικά τους, και ανέβηκαν εδώ, στη μακρινή τότε και δύσβατη Μακεδονία, για να πολεμήσουν για την ελευθερία της. Για ιδανικά υψηλά. Για την αξιοπρέπεια, την πατρίδα, την πίστη στον άνθρωπο και στη ζωή.
Οι Κρητικοί δεν υπολόγισαν αποστάσεις, ούτε κινδύνους. Η καρδιά τους ήξερε μόνο το χρέος. Και οι Μακεδόνες, με τη δική τους λεβεντιά και το δικό τους μεγαλείο, τους άνοιξαν την αγκαλιά τους. Έγιναν αδέρφια. Αδέρφια στο αίμα, στο όραμα, στον αγώνα για λευτεριά. Αυτή είναι η Κρήτη. Η Κρήτη της προσφοράς, της θυσίας, της προκοπής. Η Κρήτη που όπου και να ταξιδέψει, μεταφέρει τιμή. Αυτήν υπηρετούμε. Και αυτήν θα συνεχίσουμε να υπηρετούμε.
Κι όμως, από την άλλη, βλέπουμε μεμονωμένα περιστατικά – που βεβαίως καταδικάζονται και μας πληγώνουν όλους – να διογκώνονται, να παρουσιάζονται ως δήθεν χαρακτηριστικό ενός ολόκληρου λαού. Για την τέρψη της τηλεθέασης. Για να υψωθούν φωνές εύκολης κριτικής και πρόχειρης κατηγορίας. Μα δεν είναι αυτή η Κρήτη. Οι Κρητικοί είναι λαός που προχωρά μπροστά με πολιτισμό, με ανάπτυξη, με πρόοδο, με ανθρώπους που δημιουργούν, που παράγουν, που στέκονται με αξίες.
Στην Κρήτη γεννήθηκε η φιλοξενία, η λεβεντιά, η υπερηφάνεια. Στην Κρήτη ο άνθρωπος τιμά τον λόγο του, τον ξένο, τον φίλο, τον γείτονα, τον εχθρό ακόμη, αν έρθει με σεβασμό. Στην Κρήτη, αν θα καμαρώσεις κάτι, δεν είναι η δύναμη του χεριού, αλλά η δύναμη της ψυχής.
Ας μην προσποιείται κανείς ότι η βία είναι προνόμιο της μίας περιοχής, ούτε ότι τα δύσκολα συμβαίνουν μόνο σε ένα τόπο. Αιματηρά περιστατικά υπάρχουν παντού – στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στον κόσμο. Δεν χαρακτηρίζουν λαούς. Χαρακτηρίζουν στιγμές, λάθη, αδυναμίες.
Κι εμείς λέμε καθαρά και υπερήφανα: “Μακριά από εμάς εκείνοι που ποθούν το αίμα. Μακριά από εμάς όσοι υμνούν την ακραία συμπεριφορά.”
Εμείς είμαστε με τους ανθρώπους που χτίζουν, που προχωρούν, που σέβονται, που προσφέρουν. Με αυτούς πορευόμαστε. Με αυτούς οραματιζόμαστε. Γιατί αυτή η Κρήτη είναι μεγάλη. Αγκαλιάζει. Δεν εκδικείται. Και όταν χρειαστεί, μάχεται για το δίκιο — και μόνο για το δίκιο.
Γι’ αυτό είμαστε εδώ στη Μακεδονία. Για να θυμόμαστε ποιοι είμαστε. Για να τιμήσουμε εκείνους που έπεσαν. Και για να πούμε, με φωνή καθαρή: “Η Κρήτη ήταν, είναι και θα παραμένει φως. Όσο εμείς το υπερασπιζόμαστε, με νου, με ψυχή, με ευθύνη απέναντι στους προγόνους και στις επόμενες γενιές.”
Γιατί η Κρήτη… δεν ξεχνά. Και δεν σκύβει. “
